بازی اندروید: احتمالاً تصور می کنید که زامبی ها واقعی نیستند و از دل فیلم های تخیلی بیرون آمده اند، اما باید بدانید که اشتباه می کنید و در حقیقت در جهان طبیعی موجوداتی وجود دارند که تبدیل به زامبی می شوند! در این گزارش می خواهیم به سبب و نحوه تبدیل جانوران به زامبی بپردازیم و البته با چندین مورد از آنها نیز آشنا خواهیم شد.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، نمونه های مختلفی از انگل هایی مانند قارچ ها، زنبورها و دیگر موجودات زنده وجود دارند که جانوران را به زامبی تبدیل می کنند. اما قبل از آنکه به این مساله بپردازیم، باید ابتدا به این پرسش پاسخ دهیم که منظور ما از زامبی دقیقا چه موجودی است؟ باید بدانید که چنین انگل هایی توانایی تصمیم گیری حیوانات را از آنها می گیرند و آنها را تحت تأثیر قرار می دهند تا اقداماتی انجام دهند که از چرخه زندگی انگل ها پشتیبانی می کند.
برخلاف روابط همزیستی که در آن دو موجود زنده با هم همکاری می کنند و شکوفا می شوند، در این مورد این فعل و انفعلات به ضرر جانور میزبان و تنها به سود انگل است و حتی به قیمت جان موجودات زنده تمام می شود.
سوسک های به گروگان گرفته شده احتمالاً تابحال ویدئوی اسب سواری را دیده باشید، این همان کاری است که زنبور زمردی با سوسک انجام می دهد. البته زنبور این سواری را نرم تر انجام می دهد، برای اینکه ابتدا بالای سر سوسک را نیش می زند و یک ماده ترکیبی سمی و کنترل کننده ذهن وارد مغز سوسک می کند. بعد از آن که زهر، اثر خودرا گذاشت، یکی از شاخک های سوسک را جدا می کند و دیگری را گاز می گیرد و سوسک را به سوی یک لانه آماده هدایت می کند. زنبور هدف خاصی از انجام این کار دارد. زنبور زمردی درون بدن سوسک تخم گذاری می کند و سپس اشیاء خاصی را برای مسدود کردن راه ورودی لانه ای که سوسک در آن قرار دارد، جمع آوری می کند تا شکارچی دیگری سوسک را پیدا نکند و نخورد. زمانی که زنبورها از تخم بیرون می آیند، سوسک به یک وعده غذایی مناسب برای لاروهای درحال رشد زنبور تبدیل می شود. آنها در نهایت بعد از آنکه به رشد کافی رسیدند، لاشه سوسک را رها کرده و از لانه خارج می شوند.
مطالعه ترکیب کنترل کننده ذهن که مرحله حیاتی در این پروسه است، به دانشمندان اطلاعات قابل توجهی در مورد شبکه های عصبی می دهد. نکته کلیدی اینجاست که این ترکیب سمی، سوسک را فلج نمی کند، برای اینکه در آن صورت کشاندن آن تا لانه سخت خواهد بود. در عوض این مواد موجب ایجاد حالت بی حالی در سوسک و کاهش انگیزه درونی آن برای حرکت می شود که در نتیجه به زنبور اجازه می دهد آنرا کنترل کرده و به کام مرگ بکشاند.
عنکبوت هایی که برای قاتل خود پیله می بافند سوسک ها تنها موجوداتی نیستند که زنبورها آنها را ملزم به انجام دستورات خود می کنند. زنبورها عنکبوت ها را نیز هدف قرار می دهند! زنبورهای عقربی عنکبوت های درازآرواره را نیش می زنند و موجب فلج موقت حدود ۱۵ دقیقه ای آنها می شوند که در ضمن آن زنبور تخم لارو خودرا به شکم عنکبوت می چسباند.
بعد از از میان رفتن فلج، عنکبوت رفتار عادی خودرا از سر می گیرد و تارهای منظم خودرا برای مدت هفت تا ۱۴ روز می سازد، در صورتیکه لارو زنبور از تخم بیرون می آید و با نوشیدن همولنف عنکبوت که مایعی معادل خون در بی مهرگان است، رشد می کند.
زمانی که لارو زنبور در نهایت عنکبوت را می کشد، از نظر شیمیایی آنرا وادار می کند تا سبک ساخت تار معمولی خودرا تغییر دهد. عنکبوت مرحله نخست ساختن تار خودرا بارها و بارها بدون انجام هیچ یک از مراحل بعدی تکرار می کند. نتیجه غائی این است که عنکبوت بجای تنیدن یک تار معمولی، تار کوچکی را می تند که ماده اولیه ابریشم را فراهم می آورد که لارو می تواند به آسانی از آن برای تنیدن پیله خود استفاده نماید.
بعد از آن که عنکبوت این تار را تنید، لارو زنبور آنرا می کشد و می خورد و سپس پیله ابریشمی را به دور خود می پیچد تا یازده روز دیگر به رشد خود ادامه دهد. بااینکه بطور دقیق معین نیست که چگونه لارو زنبور از نظر شیمیایی رفتار عنکبوت را کنترل می کند، اما این یکی از ظریف ترین اختلالات رفتار میزبان درنظر گرفته می شود که فقط با کمی تغییر نحوه ساخت تار خود، دست به ساخت ماده اولیه پیله زنبور می زند.
عنکبوت های زامبی درون غار همانطور که خواندید، عنکبوت ها توسط حشرات دیگر مورد هجوم قرار می گیرند، اما قارچ ها نیز به سراغ این بندپایان می روند. یک قارچ موذی که در ایرلند کشف شده است، عنکبوت های درون غارها را آلوده می کند و رفتار آنها را تغییر می دهد تا به گسترش هاگ های قارچ و رساندن آنها به قربانیان جدید کمک کنند.
این قارچ مغز میزبان خودرا هک می کند و عنکبوت های معمولی را از لانه ها و تارهای خود بیرون می کشد و به سطحی در معرض دید می برد. زمانی که عنکبوت به آنجا می رود، می میرد و برای قارچ محیط خوبی برای رشد فراهم می آورد تا آن زمان که بتواند هاگ های خودرا آزاد کند. سپس جریان هوای در گردش غار، آن هاگ ها را برای یافتن میزبان های بالقوه جدید جابه جا می کند و این چرخه ترسناک باردیگر شروع می شود.
کرم هایی که برکه ماهی ها را روی آب نگه می دارند تا به اینجا، به دو مورد از زامبی شدن جانوران پرداخته ایم که در آنها کشتن میزبان به تهیه غذا برای رشد و تکمیل چرخه زندگی لاروهای انگلی کمک می نماید. اما گاهی اوقات نیز کنترل ذهن میزبان به مفهوم بازگشت به مکان مناسب می باشد تا انگل بتواند چرخه زندگی خودرا کامل کند.
برکه ماهی کالیفرنیا و کرم های پهن انگلی (Euhaplorchis californiensis)، نمونه ای از این رابطه هستند. کرم های پهن می توانند در بدن برکه ماهی زندگی کنند، اما نمی توانند در آنجا تولید مثل کنند. بنابراین، آنها بر رفتار ماهی تاثیر می گذارند تا به دهان پرندگان بروند، جایی که کرم ها قادر به تولید مثل هستند.
کرم های پهن، شیمی مغز برکه ماهی را تنظیم می کنند و متابولیسم سروتونین و دوپامین را تغییر می دهند تا ماهی را تشویق به انجام رفتارهای پرخطرتر کنند. این تغییر به این معنا است که ماهی ها به سطح آب نزدیک تر می شوند و در آنجا به آسانی توسط شکارچیان پرندگان ربوده شده و خورده می شوند. در داخل بدن پرندگان، کرم پهن تولید مثل می کند و هزاران کیست را تشکیل می دهد و چرخه زندگی آن ادامه پیدا می کند.
انگل هایی که گرگ ها را در موقعیت خطر قرار می دهند نمونه دیگری از انگل هایی که بر رفتار میزبان تاثیر می گذارند، انگل تک سلولی توکسوپلاسما گوندی (Toxoplasma gondii) و گرگ های خاکستری است. توکسوپلاسما گوندی می تواند در روده گرگ ها زندگی کند، اما فقط در بدن گربه سانان تولید مثل می کند.
محققان گمان می کنند که گرگ ها بعد از خوردن مدفوع شیرهای کوهی آلوده در معرض مبتلاشدن به توکسوپلاسما گوندی قرار می گیرند. گرگ های آلوده به احتمال زیاد رفتارهای پرخطری از خود نشان می دهند، مانند ترک دسته خود برای تشکیل گروه جدید، یا ادعای رهبری گروه.
در مجموع، این رفتارها احتمال انتقال دو طرفه بیش از گرگ به گرگ و از گرگ ها به هم را بیشتر می کند.
ترک دسته یا به چالش کشیدن رهبر موجود در گروه هر دو رفتارهای خطرناکی هستند که احتمال مرگ گرگ را می افزایند. بنابراین، این مثال دیگری از تاثیر انگل بر تصمیم گیری میزبان است که موجب اولویت دادن چرخه زندگی انگل بر سلامت میزبان می شود.
انگلی که موش را به دهان گربه می برد توکسوپلاسما گوندی یا به اختصار تی. گوندی همین طور می تواند موش ها را آلوده کند، اما همانطور که قبل تر گفتیم، تنها در داخل بدن گربه سانان تکثیر می شود. تی. گوندی دست کم از دو طریق روی موش ها تاثیر می گذارد که احتمال خوردن آنها توسط گربه ها را بیشتر می کند. چنین فرآیندی به انگل اجازه می دهد بعد از بازگشت به داخل بدن گربه، تکثیر شود.
روش اول این است که انگل تولید تستوسترون را در موش ها می افزاید و موجب می شود آنها کمتر از گربه ها بترسند. در صورتیکه گاهی اوقات مهمست که در زندگی شجاع باشید و کمتر بترسید، اما در این مورد برای موش ها بسیار مفیدتر است که به درستی از گربه ها بترسند!
روش دوم این است که موش ها بطور طبیعی از ادرار گربه بیزار هستند. بوی ادرار گربه موجب می شود که از آن ناحیه دوری کنند و کمتر با گربه تماس پیدا کنند و خورده شوند. تی. گوندی این واکنش طبیعی را معکوس می کند و در عوض موش ها را جذب بوی ادرار گربه می کند. این موجب می شود موش آلوده با گربه تماس پیدا کند.
جالب توجه است که این رفتار در شامپانزه های آلوده به تی. گوندی نیز مشاهده می شود که مجذوب ادرار پلنگ ها می شوند که تنها شکارچی طبیعی شامپانزه ها هستند.
فدا شدن مورچه برای تکثیر قارچ اگر مجموعه تلویزیونی آخرین بازمانده از ما (The Last of Us) را دیده باشید، شاهد داستانی تخیلی بوده اید که در آن، قارچ ها انسان ها را تحت استعمار خود در می آورند و آنها را به زامبی هایی تبدیل می کنند که یکدیگر را گاز می گیرند تا عفونت قارچی را گسترش دهند. بااینکه این طرح کاملا نامحتمل نیست، برای اینکه عفونت های قارچی وجود دارند که حشرات و حیوانات را به سود خود تغییر می دهند.
در حقیقت، قارچ واقعی در آن داستان، اوفیوکوردیپس آنیلاتریلیس (Ophiocordyceps unilaterali) است که بر حشرات تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، این قارچ مورچه های نجار را آلوده می کند و آنها را هدایت می کند تا کلونی خودرا ترک کنند و با پیروی از نور به سوی ارتفاعات حرکت کنند. بطور معمول این بدان مدلول است که مورچه نجار از درختی بالا می رود یا به نقطه بلندی می رسد.
سپس قارچ، هاگ تولید می کند که از سر مورچه بیرون می زند و حشره را می کشد و هاگ ها آزاد می شوند. از آنجا که مورچه در یک نقطه مرتفع قرار دارد، ساقه می تواند هاگ ها را در یک منطقه وسیع تری پخش کند، در نتیجه بطور مؤثرتری موجب گسترش قارچ می شود.
قارچ و زنجره واران نوعی قارچ متفاوت به نام ماسوسپورا سیکادینا (Massoospora cicadina) به زنجره وارانی که از خواب زمستانی بیرون می آیند، حمله می کند و شکم آنها را نابود می کند و دسته ای از هاگ های زرد را بر جای می گذارد. این قارچ همین طور میل به تولیدمثل زنجره واران را بیشتر می کند که انتقال هاگ قارچ به سایر زنجره وارها را راحت می کند و چرخه زندگی قارچ به همین ترتیب ادامه پیدا می کند.
قارچ ها و قورباغه ها این فقط زنجره واران نیستند که میل به تولید مثل در آنها توسط قارچ ها بیشتر می شود، قورباغه ها نیز به این تغییر گرفتار می شوند. قارچ دیگچه ای دوزیستان (Batrachochytrium dendrobatidis) انواع مختلفی از قورباغه ها را آلوده می کند و احتمال یافتن جفت را بیشتر می کند.
قورباغه های نر آلوده (Litoria rheocola) در مقایسه با قورباغه های غیر آلوده، در طول شب بیشتر بدنبال جفت ماده بودند. تلاش آنها نتیجه داد، برای اینکه بطور متوسط قورباغه های آلوده در یافتن جفت موفق تر بودند.
پژوهشگران دیگر دریافتند که قورباغه های درختی ژاپنی نر (Hyla japonica) که به همان قارچ آلوده شده اند، سریع تر جفت گیری می کنند.
تصور می شود که در هر دوی این نوع قورباغه ها، افزایش نرخ تولید مثل با افزایش انتقال قارچ هم راه است و به این علت است که قارچ کارهای تولید مثلی این قورباغه ها را فعال می کند.
خرچنگ هایی که گهواره کشتی چسب ها می شوند یکی دیگر از این نمونه ها، یک کشتی چسب (Sacculina carcina) است که یک خرچنگ ماده را فریب می دهد تا مانند بچه خود از بچه های کشتی چسب مراقبت کند.
ابتدا، کشتی چسب نقطه نرمی را در نزدیکی مفاصل زیر شکم خرچنگ که بطور معمول نوزادانش را در آنجا حمل می کند، پیدا می کند. سپس پوسته ریزی می کند و به داخل بدن خرچنگ فرو می رود و پیچک هایی را در سراسر بدن خرچنگ رشد می دهد تا مواد مغذی را بدزدد و دستوراتی را به آن بدهد. کشتی چسب غرایز مادرانه خرچنگ را می رباید، بطوریکه خرچنگ از آب اکسیژنه برای صیانت از آن بهره می برد، کشتی چسب را پرورش می دهد و درست مشابه فرزندانش از آن مراقبت می کند.
زمانی که کشتی چسب در موقعیت خوبی قرار گرفت، سوراخی را از روی پوسته خرچنگ به وجود می آورد و یک کشتی چسب نر را برای تولید مثل جذب می کند و از خرچنگ برای مراقبت از فرزندان خود بهره می گیرد.
عنکبوت هایی که کرم ابریشم را گروگان می گیرند شاید برای عنکبوت هایی که قبل از این در مورد آنها صحبت کردیم، احساس دلسوزی کرده باشید. اما باید بدانید که اینگونه نیز می تواند از سایر گونه ها برای رسیدن به هدف خود استفاده نماید. کرم های ابریشم برای جذب جفت خود الگوهای خاصی از نور را منتشر می کنند و ماده ها نیز در یک مکان ثابت می مانند و به انتشار نو می پردازند. عنکبوت ها نیز متوجه این مساله شده اند و از آن استفاده می نمایند. دانشمندان دریافته اند که کرم های شب تاب نری که در تارهای عنکبوت گیر افتاده اند، آغاز به انتشار الگوهای نوری مشابه کرم های ابریشم ماده می کنند و همین مساله موجب جذب کرم شب تاب نر شده و این کرم ها را به دام عنکبوت می اندازد.
انگار عنکبوت بطور فعال این سیگنال ها را کنترل می کند و یک چرخه تخصصی از پیچیدن و گاز گرفتن بر روی کرم های شب تاب اجرا می کند که روی حشرات دیگر انجام نمی دهد.
هنوز مشخص نیست که فقط گاز گرفتن موجب چنین واکنشی می شود یا در سم عنکبوت ماده ای وجود دارد که انتشار این سیگنال ها را تحریک می کند.
مکانیسم های نفوذ در صورتیکه جزییات دقیق هر یک از این نمونه های تبدیل شدن به زامبی به میزان های متفاوتی مشخص شده است، آن چه در همه موارد مشخص است، این است که کنترل انگل بر میزبان بوسیله ارتباط شیمیایی به انجام می رسد که شیمی مغز را تغییر می دهد.
راه مقابله چیست؟ پژوهشگران می گویند هیچ راهی برای صیانت از حشرات در مقابل این قارچ ها وجود ندارد و به عنوان مثال می تواند سالانه ۲۰ درصد از جمعیت سوسک های نرم تن را از بین ببرد. میکروارگانیسم هایی که موجب بیماری در حیوانات می شوند، استراتژی هایی را برای به حداکثر رساندن شانس بقای خود با آلوده کردن میزبان های بیشتر ایجاد می کنند. موارد مشابه آن حتی در انسان نیز اتفاق می افتد، جایی که یک میکروارگانیسم بیماری زا می تواند میزبان انسانی را تحت تأثیر قرار دهد تا به گسترش و بقای خود کمک نماید.
در این گزارش با انگل ها و قارچ ها و همین طور حشراتی آشنا شدیم که می توانند حشرات دیگر و حتی حیوانات را تبدیل به زامبی کنند. تاثیر این انگل ها بر رفتار حیوانات می تواند نتایج جدی برای تعادل زیستی داشته باشد. این پدیده ها همین طور به دانشمندان کمک کرده اند تا در مورد نحوه تعامل انگل با میزبان اطلاعات بیشتری کسب کنند. در آینده تحقیقات بیشتر دراین خصوص می تواند به ما کمک نماید تا از این اطلاعات برای کنترل آفات یا درمان بیماریها استفاده نمائیم. در نهایت این انگل ها یک یادآوری اعجاب انگیز از پیچیدگی طبیعت هستند و نشان می دهند که در قلمرو طبیعی جانوران اتفاقات اعجاب انگیز گوناگونی درحال وقوع است که شاید در این لحظه از خیلی از آنها غافل باشیم.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب