به گزارش بازی اندروید، اوشان محمودی که این روزها نمایش «گربه نره و روباه مکار» را روی صحنه می برد، اظهار داشت: به همه نظرها احترام می گذارم ولی شخصا بلد نیستم زیر پتو بجنگم یا اگر یک مرتبه «نه» شنیدم، بگویم نمی گذارند کار کنم بلکه راه کار کردن را پیدا می کنم.
این کارگردان تئاتر که نمایش خویش را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می برد، در گفتگو با ایسنا از لزوم اجرای تئاتر سخن گفت و از تعطیلی جشنواره تئاتر دانشگاهی ابراز تاسف کرد. وی در عین حال ابراز خوشنودی کرد که خانواده ها به تماشای نمایشش می آیند.
محمودی در رابطه با اجرای تئاتر در شرایط فعلی و با عنایت به برخی نگرش ها در زمینه تعطیلی تئاتر اظهار داشت: به نظرات همه دوستان و همکارانم احترام می گذارم. من هم مشکلات و دوگانگی ها را می بینم و بابت مسائل جامعه غمگینم ولی هر چیزی راهی دارد و اجازه نمی دهم دیگران برایم تصمیم گیری کنند همچنانکه من هم به خودم اجازه نمی دهم برای دیگران تعیین تکلیف کنم. در این زمان که خیلی از فعالان تئاتر کار نکردند، یک نفر از آنان پرسید چگونه اجاره خانه خویش را می دهید.
او تصریح کرد: ما هم نسبت به بسیاری از شرایط نقد داریم ولی راهش این نیست که خویش را حذف نماییم و پشت فضای مجازی گم شویم. امیدوارم دوستانی که فقط در فضای مجازی مطالبی را مطرح می کنند، به یک درصد از سخنان خود عمل کنند. باید بپذیریم هر کسی روشی دارد. اگر هر کس با ایمان روش خویش را در پیش بگیرد، شخصا برایش احترام قایلم ولی مشکل اینست که پشت بسیاری از حرف ها ایمانی نمی بینم.
او با تکیه بر لزوم تداوم اجرای تئاتر در هر شرایطی تصریح کرد: از روز اول گفتم باید تئاتر را زنده نگه داریم چون با حذف خود، حضورمان در جامعه و مطالبات مان هم حذف می شود و من این را نمی خواهم. از سوی دیگر معتقدم ما به این زندگی نیامده ایم که همه چیز برایمان سهل و آسان باشد بلکه باید از همان اول جنگید و این روند همیشه ادامه دارد.
این کارگردان با ابراز تاسف از وضعیت فعلی تئاتر افزود: اول باید بپذیریم تئاترمان مرده است و در مرحله بعد باید آنرا زنده نماییم و در مراحل بعدی است که باید برای حل دیگر مشکلاتش چاره اندیشی نماییم. نباید فراموش نماییم که این تئاتر میراثی است که از گذشتگان به ما رسیده. هنرمندان بزرگی در بدترین و سخت ترین شرایط این هنر را زنده نگه داشتند و به ما رساندند و حالا خودمان داریم آنرا از بین می بریم.
محمودی که در سالهای گذشته جزو برگزیدگان جشنواره دانشجویی بوده است، با ابراز تاسف از تعطیلی این جشنواره یادآوری کرد: این همه نقد به جشنواره وارد می کردند ولی اکنون با حذف آن چه اتفاقی افتاد؟! چه دردی از تئاتر دانشگاهی درمان شد؟ مشکلات ما یکی دو تا نیست. خانه ای را تصور کنید که همه چیزش درست باشد و فقط سقفش چکه کند، برای تعمیر چنین خانه ای یک ایزوگام کافی است ولی وقتی از اساس خانه ای وجود ندارد، بر سر چه چیزی دعوا می نماییم.
این نویسنده که در دو نمایش قبلی اش «پینوکیو» و «ژپتو» هم به داستان «پینوکیو» توجه داشته، در ادامه این گفتگو در رابطه با پرداختن به این داستان اظهار داشت: «پینوکیو» داستان مورد علاقه من است و با اجرای نمایش «گربه نره و روباه مکار» سه گانه ای که از این داستان در نظر داشتم، تمام می شود. روایت هایی که در هر سه نمایش داریم، با وجود استقلال خود، با داستان «پینوکیو» ارتباطی مستقیم دارند.
محمودی افزود: از طرفی به شکلی فانتزی علاقه مندم که هم مخاطبان بزرگسال را جذب نماید و هم نوجوانان را. البته در چند سال گذشته انیمیشن هایی ساخته شده که هم مخاطبان کودک و هم نوجوان و بزرگسال هر یک درک و دریافت خویش را از آن داشته اند و همه گروههای سنی تماشاگران آن هستند بخصوص که کودکان امروز، با دوره کودکی ما بسیار متفاوت هستند و ابزارهایی مانند اینترنت و فضای مجازی در ایجاد این تفاوت نقش مهمی دارند.
او هرچند بزرگسالان را مخاطبان نمایش خود می داند، در عین حال توضیح داد: در آغاز تماشاگران بزرگسال بیشتر بودند ولی کم کم مخاطبان نوجوان و کودک هم اضافه شدند چون جنس کار بگونه ای است که همه گروههای سنی را درگیر می کند و در این زمان دیده ام که وقتی خانواده ها به تماشای این نمایش می آیند، هم پدر و مادران و هم بچه ها می توانند با کار ارتباط برقرار کنند. البته این مورد کاملا آگاهانه است و در تمرین ها تماشاگران کودک را دعوت می کردم تا متوجه نوع ارتباط آنها با نمایش بشوم.
او با ابراز خرسندی از استقبال تماشاگران از نمایشش اضافه کرد: بخش بزرگی از تماشاگران ما دانشجویانی هستند که از جشنواره دانشجویی مرا می شناسند. بویژه در روزهایی که بلیت نیم بهای دانشجویی داریم، این استقبال بیشتر هم می شود.
محمودی که این روزها مشغول نوشتن متن یکی مینی سریال است، تصریح کرد: همه کارهایم را به صورت شخصی جلو می برم و در مورد من همه چیز شفاف و روشن است. در این زمان دیده ام که برای بعضی سوال بوجود آمده که چگونه هر سال نمایشی اجرا می کنم در پاسخ به این دوستان باید بگویم من منتظر دعوت نمی مانم. وقتی دوستان درحال غر زدن هستند، من نمایشم را تمرین می کنم. 10 سال پیشینه کار دانشگاهی دارم و پدرم کشاورز ساده ای است در شمال کشور و حالا با شگفتی می بینم بعضی، پستی مدیریتی به پدرم نسبت می دهند و عنوان می کنند با رانت او کار می کنم!
او در رابطه با علاقه اش برای فعالیت در تصویر هم توضیح داد: هر چه دارم، از تئاتر است اما از ابتدا هم به تصویر فکر می کردم ولی معتقدم آدم باید پله پله بالا برود. همزمان با کارگردانی در تئاتر در پشت صحنه کارهای تصویری هم می رفتم و مسئولیت های متفاوتی بر عهده گرفتم. نوع فانتزی مورد علاقه من در تصویر بیشتر جواب می دهد چون در تئاتر امکانات مورد نیاز آنرا نداریم. از سوی دیگر مخاطب امروز تئاتر، نمایش های روز دنیا را می بیند. تماشاگری که به تلگرام و اینستاگرام و واتساپ دسترسی دارد، در جریان تئاتر روز دنیاست و عجیب این که برخی از ما فکر می نماییم مخاطب در جریان اتفاقات روز نیست و بعد می گوییم چرا تماشاگر به دیدن تئاترهایمان نمی آید.
نمایش «گربه نره و روباه مکار» تا ۲۹ اردیبهشت ماه ساعت ۱۸: ۳۰ در سال ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب