به گزارش بازی اندروید کمتر از یک ماه از بازگشایی باردیگر مهدهای کودک در تهران می گذرد؛ مهدهایی که کودکانش دیگر می دانند کرونا چیست و برای مقابله با آن باید چه کارها کرد. هر کدامشان با ماسک هایی که روی صورتشان جا خوش کرده تعریفی از آن دارند؛ یکی می گوید: کرونا یه ویروسه، آن یکی می گوید کرونا سبزه، دیگری می گوید که کرونا میکروبه و...
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، یک سال از سایه ای که کرونا بر سر جهان انداخته و از پیر و جوان تا کودک را با خود درگیر کرده، می گذرد. ویروسی که نه تنها بروز و ظهورش خسارت های جانی به دنبال داشت بلکه خیلی از مشاغل را هم با مشکلاتی روبه رو کرد؛ یکی از این مشاغل مهدهای کودک بودند که برپایه مصوبه ابلاغی ستاد ملی مدیریت و مقابله با بیماری کرونا بر اساس وضعیت شهرها به فعالیت شان ادامه می دهند و طی یکسال اخیر مهدهای کودک استان تهران در دو مقطع تعطیل شدند؛ یک مرتبه در اسفند ۹۸ و دیگری آذرماه بود.
این تعطیلی سبب شد برخی مهدها به سبب مشکلات اقتصادی برای همیشه بسته شوند و از طرفی هم سبب سرگردانی و بلاتکلیفی مادران شاغلی شد که تا پیش از این کودکانشان را مهدها می سپردند این در حالیست که طی چند روز گذشته بعضی از مربیان و موسسان مهدهای کودک استان تهران خواهان تغییر رسته شغلی شان شدند تا بتوانند فعالیت خویش را در مهدها حتی در وضعیت قرمز هم ادامه دهند؛ در نهایت با خروج از وضعیت قرمز، در ۲۰ دیماه باردیگر مهدها فعالیت شان را با یک سوم ظرفیت از سر گرفتند. در همین راستا، جهت بررسی نحوه عملکرد مهدهای کودک در سایه کرونا به چند مورد از آنها سری زدیم. یکی از آنها مهدکودکی در منطقه چهار بود که حالا با ظرفیت ۳۰ کودک و هشت پرسنل فعال است.
۷: ۳۰ صبح
زنگ را که می زنیم، شکوفه تهران کاشانی، مدیر مهد در را باز می کند و به استقبال مان می آید و می خواهد کفش هایمان را پیش از وارد شدن به فضای اصلی مهد در جا کفشی بگذاریم و پاپوش های مخصوص مهد را برای داخل شدن به مهد به پا نماییم. هیچ صدایی از کودکان در فضا به گوش نمی رسد و برخی از بچه ها در کلاس هایشان نشسته اند؛ مدیر مهد می گوید: «بچه ها آرام آرام می رسند. مهد از ۶ بامداد تا ۶ بعدازظهر بازه. اینجا پنج تا کلاس دارد. ۲ کلاس اینجا (طبقه همکف) و سه کلاس طبقه اول».
مدیرمهدکودک به آشپزخانه می رود و با تب سنج دمای بدن دو نفر از پرسنل مهد را می گیرد. زنگ در را می زنند؛ پدر یکی از کودکان است که کودک حدودا ۷ ماهه اش را در آغوش گرفته و در را باز می کند، قبل از آنکه وارد شود، مدیر، کودک را از او تحویل می گیرد و به طبقه بالا می رود تا او را به بخش کودکان شیرخوار تحویل دهد. پس از چند دقیقه برمی گردد. از او درباره نحوه کلاس بندی کودکان می پرسم و می گوید: «بچه ها برپایه گروه سنی در کلاس ها دسته بندی می شوند که از شیرخوارهای ۶ ماه تا ۲ سال، نگهداری می شود و به کودکان ۲ سال به بالا هم برپایه گروه سنی شان و طبق واحد کار فصل ها، آموزش هایی مانند مفاهیم اولیه، علوم، ریاضی، کاردستی و نقاشی آموزش داده می شود».
به همراه تهران کاشانی وارد کلاس کودکان ۴-۵ ساله می شویم. بچه ها مشغول درست کردن کاردستی هستند؛ کودکانی که نیمی از صورتشان زیر ماسک پنهان شده و بعضی هایشان هم ماسکشان زیر گلویشان قرار گرفته است. کودکانِ اینجا کمابیش «کرونا» را می شناسند و هرکدامشان در ذهنشان تعریفی از آن دارند اما در ذهن همه شان یک چیز خیلی خوب حک شده: « باید ماسک بزنیم و دستامونو بشوریم».
سارینا یکی از کودکان این کلاس است که مشغول ساختن کاردستی اش است. مادرش خانه دار است. از او می پرسم: «میدونی کرونا چیه؟» با لحن کودکانه اش می گوید: «میکروبه».
- به جهت اینکه کرونا نگیریم باید چه کارهایی انجام بدیم؟
سارینا: ماسک بزنیم، ضدعفونی بزنیم، دستکش بپوشیم، دستامونو بشوریم.
- توی مهد چه کارهایی انجام می دید که کرونا نگیرید؟
سارینا: از هم فاصله می گیریم.
- دورانی که مهدکودک به خاطر کرونا تعطیل شد چه کارهایی انجام می دادی؟
سارینا: توی خونه نقاشی می کردم، بازی می کردم، به مامانم کمک می کردم، غذا میاوردم، غذا می خوردم اما مهد کودک رو بیشتر دوست دارم.
آرمان، یکی دیگر از کودکان این کلاس است و درباره ویروس کرونا اینطور تعریف می کند: کرونا ویروسه.
- به جهت اینکه کرونا نگیریم باید چه کارهایی انجام بدیم؟
آرمان: باید ماسک بزنیم و دستامونو بشوریم.
- مهدکودکتون به خاطر کرونا بسته شده؟ که در پاسخ فقط سکوت می کند.
- اگر مهدکودک به خاطر کرونا تعطیل بشه چی کار می کنید؟
آرمان: وقتی که تعطیله هوا کثیفه، مهدکودک هیچگاه بسته نمیشه.
گوشه ای دیگری از کلاس اما، سه کودک با فاصله ای که نه چندان زیاد کنار یکدیگر نشسته اند و به ما و دوربینی که در دست فیلمبردار است با شیطنت نگاه می کنند. می پرسم بچه ها می دونید کرونا چیه؟ یک صدا با هم می گویند: «اگر کرونا بگیریم می ریم بیمارستان، توی بیمارستان هم می میریم». به جهت اینکه کرونا نگیریم باید چه کارهایی انجام بدیم؟ درحالیکه کنار یکدیگر نشسته اند، با هم یک صدا می گویند: «دستکش بپوشیم، دستامون رو بشوریم، الکل بزنیم به دستامون».
به فاصله ای که رعایت نکرده اند اشاره می کنم و می گویم: «می دونید باید از همدیگه فاصله داشته باشید؟» همانطور که روی صندلی نشسته اند، صندلی هایشان را از یکدیگر دور می کنند. تاحالا به خاطر کرونا مهدکودکتان بسته شده؟ همهمه ای می شود و هرکدام شان یک جوابی می دهد؛ یکی می گوید یکبار بسته شد، آن یکی می گوید یکبار نه سه سال بسته شد و آغاز به بحث کردن می کنند.
در بین این کودکان، کودکان ۷، ۹ و ۱۰ ساله ای هم حضور دارند. «آرین» یکی از این کودکان است که حدودا ۱۰ سال دارد. می گوید: «بعضی وقت ها میرم مدرسه ولی هم اکنون تعطیله و آنلاینم».
-برای اینکه به ویروس کرونا مبتلا نشیم باید چه کارهایی انجام بدیم؟
«باید ماسک بزنیم و دستامون رو بشوریم، دستکش بپوشیم و فاصله ایمنی».
از «آرین» می پرسم توی مهدکودک به جهت اینکه کرونا نگیریم چه چیزهایی یاد گرفتید؟ که می گوید: «آموزش ندادن، فقط همیشه کاردستی درست می کنم. تبلتم دارم توی کیفم».
تهران کاشانی-مدیر مهد کودک درباره حضور کودکان بزرگتر از ۶ سال در مهد و در پاسخ به این سؤال که باتوجه به شرایط و اینکه مدارس هم تعطیل هستند آیا تنها گروه سنی مهد کودک را پذیرش می کنید و یا اجازه دارید گروه سنی بالاتر را هم پذیرش کنید؟ می گوید: «گروه سنی دبستان (کلاس اول و دوم) را هم پذیرش کردیم به سبب اینکه اولیاشان کارمند هستند و نمی توانند به کلاس های آنلاین بچه ها رسیدگی کنند و در اینجا کارهایشان بموقع انجام می شود. مربی مخصوص و کلاس جدا دارند و به کارهایشان رسیدگی می شود».
مدیر این مهدکودک منطقه چهار درباره روند ورود کودکان به مهد و همینطور نحوه رعایت پروتکل های بهداشتی هم این طور توضیح می دهد: به صورت کلی والدین داخل مهد پذیرش نمی شوند. کودکان با ماسک وارد مهد می شوند و مواد ضدعفونی کننده هم کنار در گذاشته ایم. در صورتیکه قرار باشد والدین وارد مهد شوند باید از پاپوش و مواد ضدعفونی کننده استفاده کنند و والدین بدون ماسک پذیرش نمی شوند.
وی در بخش دیگری هم می گوید: پرسنل هم از ماسک استفاده می نمایند، ماده ضدعفونی کننده هم در کلاسها قرار داده شده است. پوشش لباس های پرسنل برای داخل مهد متفاوت از لباس های بیرون است. با تب سنج هم وضعیت آنها بررسی می شود.
مدیر این مهد کودک درباره آگاهی کودکان از ویروس کرونا هم این طور می گوید: بچه ها به صورت کامل از بیماری کرونا شناخت دارند و در اینباره هر روز به آنها آموزش داده می شود.
نظر تهران کاشانی را درباره تغییر رسته شغلی مهدهای کودک و فعالیت مهدها حتی در وضعیت قرمز می پرسیم و می گوید: من موافق باز بودن مهدها هستم چونکه به نظر امن ترین جایی که می توان از کودکان نگهداری کرد، مهدکودک است. اینکه آنها بخواهند به همراه والدین شان به محل کار و یا خانه اقوام شان بروند سخت تر است اما در مهد کودک نگهداری می شوند و هر روز طبق پروتکلی که مقرر شده رعایت می شود.
وی می افزاید: اغلب والدین یا از پرسنل بیمارستان و یا کارمند بانک هستند که هیچ کدام از این مشاغل تعطیلی ندارند و به نظر امن ترین جا مهدکودک است و همه موافق باز بودن مهدهای کودک هستند.
تهران کاشانی درباره ظرفیت مهدکودک و میزان پذیرش در دوران کرونا هم اظهار می کند: قبل از دوران کرونا، مهد ۸۰ نفر ظرفیت داشت اما حالا با ۳۰ نفر ظرفیت فعالیت داریم.
ایشان در ادامه در پاسخ به این سؤال که آیا فعالیت مهدها با این میزان ظرفیت صرفه اقتصادی دارد؟ می گوید: هیچکدام از پرسنل اخراج نشدند و یک یا دو نفر از پرسنل به سبب شرایط کاری همسرشان نیامدند.
مدیر این مهدکودک درباره بیمه بیکاری پرسنل هم توضیح می دهد: بیمه بیکاری به پرسنل ما تعلق گرفت اما میزان آن خیلی کم بود؛ اسفندماه ۵۰۰ هزار تومان دریافت نمودند این درحالی بود که بیمه کامل بودند و در فروردین و اردیبهشت ماه هم یک میلیون تومان دریافت نمودند.
زنگ در را می زنند. مادری به همراه دو فرزندش که حدودا ۶ سال دارند، وارد مهد می شوند. کودکان هرکدام به آرامی مشغول تعویض کفشهایشان می شوند. مادر هم منتظر کودکانش، کنار در ایستاده تا کودکانش وارد مهد شوند؛ از دوسالگی فرزندانش را به این مهدکودک می آورد و خودش هم خانه دار است. از او درباره فعالیت مهدها در دوران کرونا می پرسم و می گوید: «در دوره کرونا که آمارها بالا رفت کودکانم را کمتر به مهد می آوردم. حدود یک ماه آنها را به مهد نیاوردم.»
او همینطور درباره میزان آگاهی فرزندانش از ویروس کرونا و آموزش هایی که در مهد به آنها داده می شود، هم اینطور توضیح می دهد: به آنها استرسی وارد نمی کنم، اما در جریان این بیماری هستند و دست هایشان را مرتب می شویند و از ماسک استفاده می نمایند. اما از کرونا نترساندمشان. در مهد هم از بچه ها خیلی مراقبت می شود و از اینجا راضی هستم و پروتکل های بهداشتی همه رعایت می شود».
وی در بخش دیگری هم اظهار می کند: از زمانی که آمار مرگ و میر کاهش پیدا کرد به سبب اینکه کودکانم هم احتیاج به آمدن به مهد داشتند آنها را به مهد می آوردم.
وی درباره لزوم فعالیت مهدها در دوران کرونا هم اعتقاد دارد که اگر آمارها پایین باشد، بله اما اگر بالا باشد بچه ها را نمی آورم.
صدای خداحافظی کودکان از مادرشان صحبت مان را نیمه تمام می گذارد، بچه ها از مادرشان خداحافظی می کنند و وارد مهد می شوند.
برای بازدید از بخش کودکان شیرخوار به طبقه اول می رویم. صدای گریه نوزادی فضای اتاق را پر کرده است؛ یکی از مراقبان بخش شیرخواره ها که لباس های فرم سرمه ای به تن دارد کودک ۷ ماهه ای را در آغوش دارد و درحالیکه از بخش خارج می شود، می گوید: «این بچه خیلی بغلیه، برای همین گریه می کنه».
دو کودک که حدودا یک سال دارند کنار «سمیرا»- کمک مربی بخش مراقبت از کودکان شیرخوار که مشغول رسیدگی به کارهای نوزادان است، ایستاده اند و به ما خیره شده اند. از او می خواهم درباره چگونگی مراقبت از نوزادان در مهد کودک در دوران کرونا توضیح دهد و می گوید: «صبح ها بچه ها رو خودمون از والدینشان تحویل می گیریم. هر روز بامداد دست هایشان رو با الکل شستشو می دهیم و موقع تعویض پوشک کودکان، دست هایشان را می شوئیم و مرتب صورت و دست هایشان را می شوئیم و پس از آن هم باز هم در داخل کلاس به دستهایشان الکل می زنیم. چون شیرخواره هستند ما مرتب دست هایشان را ضدعفونی می نماییم. چهارشنبه ها هم رخت خواب های کودکان شسته می شود و به صورت مرتب هم تخت خواب ها را با الکل ضدعفونی می کنم».
ساعت ۱۰ صبح
به یکی دیگر از مهدهای کودک در منطقه پنج می رویم؛ مهد کودکی با هفت کلاس که حالا با ۴۰ نفر ظرفیت پذیرای کودکان زیر ۶ سال است. اینجا اما پروتکل های بهداشتی با دقت و وسواس خاصی رعایت می شود. یکی از پرسنل مهد که با اسپری الکل پاش به استقبال مان آمده، راهنمایی مان می کند تا پیش از ورود به فضای اصلی مهد، برای چند ثانیه با کفش در جایگاه نیم متری که آغشته به وایتکس شده و در میانه راه قرار گرفته، بایستیم. سپس پاپوش های مخصوص مهد را برای داخل شدن به در اختیارمان قرار می دهد و وسایل همراهمان را با اسپری الکل پاش با دقت ضدعفونی می کند.
وارد که می شوی، صدای شعر خواندن کودکان یکی از کلاس ها در فضای مهد پیچیده؛ «بهارم، بهارم گل و شکوفه دارم، سال نو باردیگر عید و باز بهاره، بهارم بهارم گل و شکوفه دارم...» با اجازه مربی، وارد کلاس می شویم و گوشه ای از کلاس می ایستیم. بچه ها با ماسکی که دیگر به آن عادت کرده اند و روی صورتشان جا خوش کرده کنار یکدیگر نشسته اند و با مربی یکصدا همخوانی می کنند. یکی از بچه هایی که چند قدمی اش ایستاده ام، شعر خواندنش را قطع می کند؛ نگاه زیرکانه ای می اندازد و در همان حالتی که نشسته صندلی اش را تکان می دهد و با همان لحن کودکانه اش زیرلب می گوید: «فاصله اجتماعی». بچه ها همچنان در حال تمرین شعرخوانی با همراهی مربی شان هستند؛ «کم و کم و کم جمع می شم شادی به دل می بخشم...».
پس از آخر تمرین شعرخوانی، نگاه بچه ها از سمت مربی به سمت مان می چرخد؛ با تعجب و نگاهی سراسر پرسشگرانه به ما و مدیر مهدکودکشان که ما را تا کلاس همراهی کرده خیره شده اند. از آنها می پرسم: «می دونید کرونا چیه»؟ همه یکصدا و با «بله» ای کشیده پاسخم را می دهند. همهمه ای در کلاس برپا می شود و هرکدامشان جوابی می دهد؛ کسری می گوید: «کرونا چیزی هست که سبب مریضی آدما میشه؛ یه ویروس خیلی خطرناکیه که توی برخی از کشورها بیشتر و توی برخی از کشورها کمتره و اگه بره توی بدن آدما بعضی ها میرن بیمارستان و بعضی ها می میرن و بعضی ها واکسنشو میزنن زنده می مونن».
- «برای اینکه کرونا نگیریم باید چه کاری انجام بدیم؟»
کسری می گوید: «باید واکسنش رو بزنیم، دستامونو بشوریم، ماسک بزنیم، الکل ببریم با خودمون، هرجا میریم با ماسک باشیم، فاصله اجتماعی رعایت نماییم، دستکش دستمون کنیم».
از «کسری» درباره زمان هایی که مهدکودک به خاطر کرونا تعطیل شد می پرسم، مکثی می کند و می گوید: «بله، چند بار بسته شد هم اکنون باز شده. درسامونو توی خونه انجام می دادیم، به جای اینکه بیایم مهد، توی خونه انجام می دادیم و خاله هامون برامون پیغام می فرستادن و پیش مامان بزرگم بودم».
«کیان» هم کرونا را با زبان کودکانه اش این طور تعریف می کند: «کرونا چیزیه که ما نمی تونیم ببینیم و خیلی هم سبزه. به جهت اینکه کرونا نگیریم باید دستامونو وقتی میایم خونه بشوریم، لباسامون کثیف میشه بندازیم توی ماشین لباسشویی که شسته بشه و رعایت نماییم. باید ماسک بزنیم و دم در که می خوایم وارد مهد بشیم الکل می زنیم».
«کیان» در دورانی که مهدکودک شان به خاطر کرونا تعطیل شد پیش مادربزرگش بوده و آن دوران را اینطور تعریف می کند: «اون موقع ها برامون پیغام می فرستادن و مامان یا بابامون اون کارارو برامون می فرستادن که انجام بدیم».
اما ناصری، یکی از مربیان این کودکان درباره نحوه برخورد با آنها در دوران کرونا می گوید: از اسفند تا تیرماه مهدکودک بسته بود. پیش از تیرماه با مدیر و سایر همکاران جلسه ای برگزار کردیم تا درباره مسائلی که وجود دارد با یکدیگر صحبت و تصمیم گیری کنیم؛ به صورت مثال قبل از کرونا ما بچه ها را به سادگی بغل می کردیم چونکه بچه ها به این مورد نیاز دارند؛ حتی حالا هم بچه ها به طرف ما می آیند و می خواهند که ما را بغل کنند، گاهی اوقات خودمان به قدری هیجاناتمان زیاد می شود که دوست داریم کودکان را بغل نماییم. درباره اینکه چه کارهایی انجام دهیم یا ماسک هایمان به چه صورت باشد، (زیرا کودکان لب های ما را نمی بینند و برای دوره پیش دبستانی برای صداآموزی نیاز است که کودکان لب های مرا ببینند و من هم لب های آنها را ببینم) صحبت و تصمیم گیری شد و در صورت نیاز برای بغل کردن، بچه ها نوبتی به سمت من می آیند و من شونه های آنها را نوازش می کنم.
وی افزود: همیشه در و پنجره ها هم باز است و مدیرمهدکودک این مورد را چک می کند. خوشبختانه این چند ماه تعطیلی سبب شد که بچه ها از راه تلویزیون درباره بیماری آگاهی داشته باشند و حتی زمانی که به کلاس بچه های کوچک می رفتم بچه ها با ماسک مشکلی نداشتند و تنها برخی از بچه ها با این مورد مشکل داشتند که آنها هم برایشان یادگیری مشاهده ای صورت گرفت. همینطور فاصله اجتماعی را هم مدام تذکر می دهیم.
ناصری تصریح می کند: یکی از بزرگترین تغییراتی که صورت گرفت تعداد کودکان در کلاس بود. سال قبل در کلاس ۱۶ کودک حاضر می شدند و الان تعداد کودکان به ۷-۸ نفر می رسد. میزها و نیمکت ها با فاصله چیده می شود.
از او درباره همکاری والدین دراین زمینه می پرسیم و اینطور می گوید: همکاری والدین با ما این است که زمانی که کودکشان را به مهد می آورند در مهد تجمع نداشته باشند. در داخل مهد از لحظه ای که کودک را تحویل می گیریم سایر مسائل با ماست. یعنی کیف کودک را ضدعفونی می نماییم. کودک پس از در آوردن کفشهایش دستانش ضدعفونی می شود. پیش از خوردن خوراکی دست هایشان شسته می شود.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا از بچه ها تست کرونا گرفته شده؟ هم می گوید: مشخصا تست کرونا را اجبار نکردیم. اما درصورت مشاهده کوچکترین نشانه و بی حالی، کودک را از والدینش تحویل نمی گیریم. اگر این نشانه ها در وسط روز در کودک مشاهده شود با والدینش تماس می گیریم و پس از آن هم برای برگشت به مهد باید گواهی پزشکی داشته باشد.
وی اظهار داشت که تب همه کودکان و پرسنل هم هر روز سنجیده می شود.
ناصری همینطور درباره لزوم فعالیت مهدهای کودک اظهار می کند: در آذرماه که تعطیل شدیم بعضی از والدین بودند که خودشان به ستاد مقابله با کرونا می رفتند و اعتراض می کردند. به نظر مهدکودک خیلی امن تر است و ما تا جایی که می توانیم بهداشت و فاصله را رعایت می نماییم. حال اگر مادر کودکش را با خود به محل کارش ببرد آیا آنجا برای کودک خطرناکتر است یا مهدکودک؟.
وی ادامه می دهد: حداقل می توانستند مانند خیلی از کشورهای اروپایی این قانون را داشته باشند که مهدکودک ها تنها کودکانِ والدین شاغل را بپذیرند؛ با این اتفاق هم ظرفیت ها کم می شد و هم مهدها از کار بیکار نمی شدند.
سیده عاصمه رستم کلایه، مدیر این مهد کودک هم درباره فعالیت این مهد در دوران کرونا بیان می کند: «از سوم اسفند تا اول تیرماه مهد کودک ما تعطیل شد. در تیرماه حدودا کودکی در مهد نبود و یک ماه سه الی چهار کودک بیشتر در مهد حضور نداشت، به مرور که والدین متوجه شدند مهد بازگشایی شده باردیگر کودکان خویش را به مهد آوردند. اما ما باید ۵۰ درصد کودکان را پذیرش می کردیم و تا آذرماه که باردیگر موج دوم بیماری وارد شد، مهدهای کودک بسته شد و در دیماه هم اعلام نکردند که وضعیت زرد شده، اما از اواسط دی فعالیت مهد شروع شد.»
مدیر این مهد کودک درباره ظرفیت پذیرش این مهدکودک توضیح می دهد: «به دلیل اینکه قبل از کرونا هم بهداشت را بسیار رعایت می کردیم و شاید در بعضی از مسائل وسواس گونه باشد؛ شاید بدون اغراق روزی سه الی چهار نفر از مادران تماس می گرفتند که چه زمانی مهد باز می شود اما به سبب اینکه شاید شرایط بگونه ای باشد که کودکان آسیب ببینند توجیه شان می کردم و به محض اینکه در تیرماه متوجه شدند که فعالیت ما شروع شده، کودکان به مهد آمدند و در مهد حدود ۳۰-۳۵ کودک داشتیم و درحال حاضر هم تعداد کودکانی که در مهد حضور دارند ۴۰ نفر است».
وی در پاسخ به این سؤال که آیا بازگشایی و فعالیت مهدها با این میزان ظرفیت صرفه اقتصادی دارد؟ توضیح می دهد: «از بهمن ماه تابحال اجاره مهد را از جیب پرداخت کرده ام و بقیه مسائل را تلاش کرده ام با کمک مادران حل کنم».
مدیر این مهد کودک در پاسخ به این سؤال که باتوجه به کاهش ظرفیت ها، مجبور به کاهش تعداد پرسنل هم شدید؟ هم بیان می کند: «خیر، چونکه تلاش کرده ام با افرادی که کار می کنم شبیه به یکدیگر شویم و تفکراتمان با یکدیگر همخوانی داشته باشد و اغلب آنها در مهد حضور دارند، به جز سه نفر از پرسنل که به سبب کرونا و شرایط همسرشان، به شهرستان رفتند».
وی در پاسخ به این سؤال که قبل از شیوع ویروس کرونا روند ورود کودکان به مهد به چه صورت بود و الان پروتکل های بهداشتی در مهد به چه صورت رعایت می شود، می گوید: «کودکان باید در زمانی که وارد مهد می شوند کفش هایشان را تعویض و از دمپایی استفاده کنند. در بخش هایی که کودکان تردد دارند باید روزی سه الی چهار بار تی کشیده شود و بخش هایی مانند اتاق بازی باید تمیز شود و این ها جز روتین کار ما است. پس از کرونا از جلوی در فضایی در نظر گرفته شده که کودکان پیش از درآوردن کفشهای خود، با کفش پاهایشان را در وایتکس می گذارند سپس وارد مهد می شوند و کفشهای خویش را در می آورند. دمپایی می پوشند و وارد مهد می شوند. کودکان باید قبل از خوردن غذا دست های خویش را بشویند. همینطور حالا از هر میز چهارنفره، دو کودک استفاده می کند».
نظر او را درمورد تغییر رسته شغلی مهدهای کودک می پرسیم، اما مدیر این مهد پاسخِ سوال را با سوال پاسخ می دهد و این چنین می گوید: «مادری که مجبور به رفتن به سرکار است کودکش را به چه کسی بسپارد؟ اگر فرزندش را با خود به محل کار ببرد، این مشکل خیلی بزرگتری نسبت به اینکه فرزندش را به مهدکودک ببرد، است. خودمان را بعنوان مدیران مهد کودک که از نظر اقتصادی متضرر می شویم را کنار بگذاریم، اما به نظر درمورد سلامت کودکان حضور آنها در مهد سلامت بیشتری برایشان به همراه دارد تا اینکه به همراه والدین به سرکار بروند و یا بخواهند به خانه اقوام بروند».
وی ادامه می دهد: «حتی برخی والدین گریه می کردند و می گفتند مهد را باز کنید، بدون اجازه باز کنید و ما حمایت می نماییم، حتی مادری گفت اگر می خواهند شما را ۵۰۰ میلیون جریمه کنند ما سرشکن می نماییم و پرداخت می نماییم و تا این حد راغب بودند که فرزندان خویش را به مهد بیاورند و به نظر باید طی تصمیماتی که گرفته می شود عواقب آنرا هم در نظر بگیرند یعنی زمانی که گفته می شود یک سوم پرسنل به سرکار بیایند، این یک سوم کودک خویش را به چه کسی بسپارد؟ باتوجه به اینکه شرکتهای خصوصی یک سوم نبودند؛ یا دورکار کردند و یا پرسنل به سرکار می رفتند».
رستم کلایه همینطور در زمینه آگاه سازی مربیان مهدکودک به کودکان درباره کرونا هم اینطور توضیح می دهد و می گوید: «بعد از گذشت چهار ماه که کودکان در خانه بودند اغلب کودکان درباره کرونا آگاه بودند و زمانی هم که به مهد آمدند اغلب آنها ماسک داشتند. در مهد هم شرایط برای کودکان توضیح داده شده و یا انیمیشنهایی را که مختص کودکان بود را برای آنها پخش کردیم و به سوالات آنها جواب دادیم و الان کودک دو ساله در مهد می داند و زمانی که به او می گوییم ماسکتان را بزنید و یا فاصله اجتماعی را رعایت کنید، این کار را انجام می دهند».
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، چند روزی است از فعالیت باردیگر مهدهای کودک می گذرد؛ هرچند که این فعالیت با پذیرش ظرفیت کمتر کودکان شروع شده است اما خیلی از مربیان و موسسان مهدهای کودک به سبب مشکلات اقتصادی و همینطور درخواست والدین شاغل برای بازگشایی مهدها حاضر به فعالیت مهدکودکها حتی با پذیرش تعداد کم کودکان هستند.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.
فایل آنرا از اینجا دانلود کنید: video/mp4
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب