رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران با تاکید بر اهمیت نقش پدر در تربیت فرزندان و با اعلان اینکه کمیت و کیفیت حضور پدر در خانواده ارتباط معناداری با افزایش سلامت روان فرزندان دارد، اظهار داشت: مطالعه ای که اخیراً در مورد ارتباط پدران و پسران در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا فولرتون آمریکا انجام شد، نشان داد مردانی که رابطه دوران کودکی خودرا با پدرانشان ˮخوبˮ توصیف می کردند، در برخورد با رویدادهای استرس زا قادر به مدیریت استرس و ناراحتی عاطفی بودند.
دکتر فریبرز درتاج در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: مطالعه ای که اخیراً در مورد ارتباط پدران و پسران در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا فولرتون آمریکا انجام شد، نشان داد که رابطه پدر و پسر ممکنست بر نحوه برخورد پسران با استرس روزمره در زندگی خود (زمانی که بالغ می شوند)، تأثیر بگذارد. در این مطالعه مردانی که رابطه دوران کودکی خودرا با پدرانشان "خوب" توصیف می کردند، در برخورد با رویدادهای استرس زا روزانه، کمتر گرفتار تنش و اضطراب شده و قادر به مدیریت استرس و ناراحتی عاطفی بودند.
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، با اشاره به این که یافته های یاد شده از نمونه ای در سراسر کشور آمریکا و متشکل از حدود ۱۰۰۰ مرد جمع آوری شده که طی آن این مردان هر روز به مدت یک هفته در مورد موضوعات مختلف مورد پرسش قرار گرفتند، افزود: برمبنای نتایج این مطالعه مردانی که بگفته خود، در دوران کودکی روابط ضعیفی با پدرشان داشته اند واکنش های بیشتری نسبت به موقعیت های استرس زا نشان می دهند. همین طور طبق آمار اداره سرشماری ایالات متحده، کودکانی که در خانه های بدون پدر زندگی می کنند، پنج برابر بیشتر از سایر کودکان مستعد مشکلات روانشناختی هستند.
بگفته این هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، طبق گزارش وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، احتمال سوءمصرف مواد در کودکانی که پدرشان غایب است نیز بسیار بیشتر است.
این استاد روانشناسی با اعلان اینکه مردان باید الگویی برای فرزندان خود باشند، اضافه کرد: کارهایی نظیر نحوه بازی پدران با پسران، نحوه صحبت کردن پدران با پسران، آموزش چگونگی حل مشکلات و قاطع بودن به هنگام سختی، نتایج ماندگار و عمیقی در زندگی پسران دارد.
تربیت فرزند، امری زنانه و بر عهده مادران است؟
سلامت روح و جسم فرزندان با حضور پر رنگ پدر تضمین می شود
وی در بخش دیگر سخنان خود درباره پدرانی که به اشتباه تربیت فرزند را امری زنانه می پندارند، با اعلان اینکه پدر در تربیت هوش عاطفی فرزندان نقش مؤثری دارد، اشاره کرد: پدر باید در امر تربیت کودک نقش داشته و ارتباط خوبی با فرزندان برقرار کند. این امر در افزایش خلاقیت کودکان مفید خواهد بود. سلامت روح و جسم فرزندان با حضور پررنگ پدر در زندگی آنها تضمین خواهد شد. ارتقای کارکردهای شناختی مغز کودکان بستگی به والدین آنها دارد. بدون تردید این روزها شرایط تربیتی نسبت به گذشته اختلاف فاحشی داشته است و خیلی از پدران همراه با مادران برای بزرگ کردن و تربیت کودک تلاش می کنند. با این وجود هستند پدرانی که به بهانه های مختلف مانند کار، تربیت را وظیفه مادر می دانند؛ باوری که لطمه های بسیاری برای نوزاد به دنبال دارد.
توصیه اکید به بازی پدران با نوزادان درتاج تصریح کرد: ممکنست شما تصور کنید نوزاد در ماه های ابتدایی تولدش درک چندانی از محیط پیرامون خود ندارد و حضور یا عدم حضور پدر را درک نمی کند؛ اما واقعیت کاملاً خلاف این قضیه را نشان می دهد. برمبنای یافته های به دست آمده، نوزادانی که از همان ابتدای تولد ارتباط خوبی با پدر خود دارند در آینده از هوش بیشتری نسبت به سایرین برخوردار خواهند بود. در حقیقت، نتیجه داشتن پدری آرام با سطح اضطرابی کمتر، نوزادی با روانی سالم تر و هوشبهر بالاتر است. بنا بر این است که کارشناسان سفارش اکید به بازی پدران با نوزادان دارند. به باور پژوهشگران، همین بازی های ساده کودکانه یک سال بعد اثر خودرا در ارتقای کارکردهای شناختی مغز کودکان نشان میدهد. نکته قابل توجه این است که ارتباط پدر با نوزاد بر پسران و دختران اثری کاملا مشابه دارد.
بیشتر بخوانید: از سندرم «مساله با پدر» تا دخترانی که برای به دست آوردن عشق به هر «دری» می زنند
پدر؛ تثبیت کننده احساس امنیت در ذهن فرزند
ایشان سپس با اشاره به پژوهشی با عنوان " تأثیر (بی توجهی) پدر در سلامت روان کودکان" که در سال ۲۰۲۰ انجام شده است، اضافه کرد: نتایج این پژوهش نشان داد پدران برای رشد استقلال کودک، شکل دادن به هویت جنسیتی و رشد سیستم اخلاقی کودک مهم هستنند. در خانواده به طور معمول پدر است که احساس امنیت را در ذهن کودک تثبیت می کند و فرزندان او را حافظ و مدافع خانواده می دانند. بااینکه هدف اولیه این پژوهش، مرزبندی بین نقش والدین در خانواده و روشن کردن نقش پدر بود، اما یافته های این پژوهش بیشتر نشان میدهد که مفهوم اساسی در سلامت روان فرزندان به نقش های مکمل والدین بستگی دارد، برای اینکه فرزندان بطور مساوی به والدین خود احتیاج دارند.
کمیت و کیفیت حضور پدر در خانواده ارتباط معناداری با علائم اختلالات روانی فرزندان دارد درتاج درباره نقش پدر بر سلامت روان فرزندان در بزرگسالی نیز اشاره کرد: پژوهشی در سال ۲۰۰۳ با همین موضوع به بررسی ارتباط بین نقش پدر در هفت سالگی فرزند و مشکلات عاطفی و رفتاری در فرزند به هنگام ۱۶ سالگی و همین طور ارتباط بین نقش پدر در سن ۱۶ سالگی فرزند و پریشانی روانی در سن ۳۳ سالگی، پرداخت که نتایج آن نشان داد مشارکت و نقش پدر در سن ۷ سالگی از ناسازگاری روانی در سن نوجوانی محافظت کرده و مشارکت و نقش پدر در سن ۱۶ سالگی فرزند از پریشانی روانی در سن بزرگسالی (به خصوص در فرزند دختر) محافظت می کند. نتایج دیگر تحقیقات نیز به وضوح نشان داده است که هم کمیت و هم کیفیت حضور پدر در خانواده ارتباط معناداری با علائم اختلالات روانی خصوصاً شکایات جسمانی، افسردگی، اضطراب و افکار پارانوییدی، پیشرفت تحصیلی و افزایش سلامت روان در فرزندان دارد. البته در بیشتر پژوهش ها اتفاق نظر وجود دارد که نقشِ کیفیت حضور پدر در سلامت روان فرزندان بیشتر از کمیت حضور او است، بدین سبب یکی از راه های ارتقای سلامت روان، افزایش کیفیت حضور پدر در خانواده است.
این هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اعلان اینکه بطور کلی رفتار پدر با دختر و رفتار مادر با پسر تأثیر فراوانی در شکل گیری شخصیت دختران و پسران دارد، این را هم اظهار داشت که در خیلی از خانواده های موفق، دختران همسرانی شبیه پدرشان و پسران همسرانی شبیه به مادرشان انتخاب می کنند.
وی معتقد می باشد که نوع ارتباط پسربچه با مادر و دختربچه با پدر زیربنای رابطه هر کدام از فرزندان را در بزرگسالی و با افراد غیرهمجنس خود شکل می دهد.
به گفته این روانشناس اگر رابطه بین والدین و فرزندان به خوبی شکل نگیرد، فرزندان کمبودهای عاطفی خود از والد غیرهمجنس را طی دوره نوجوانی در ارتباط سریع با افراد غیرهمجنس در جامعه جست وجو می کنند و چه بسا دخترها و پسرهایی که دراین زمینه گرفتار لطمه های مختلفی می شوند.
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، رابطه بین پسران و پدران را همچون عناصر سازنده ثبات عاطفی در پسران دانست و با اعلان اینکه رابطه پدر و پسری می تواند ارتباطی بسیار پیچیده باشد، اشاره کرد: در صورتیکه خیلی از پسران از پدران خود بت می سازند، بعد از فرا رسیدن سالهای نوجوانی این وضعیت می تواند تغییر کند. اگر به رفتار پدر با پسر دقت کنید خواهید دانست که پدران و پسرانی که علایق بسیار متفاوتی دارند، به سختی می توانند با هم ارتباط برقرار کنند. بعلاوه در بعضی موارد پدران و پسران با یکدیگر احساس رقابت می کنند اما گاهی اوقات مسائل رفتار پدر با پسر پیچیده تر هم می شوند، برای اینکه بااینکه هر دوی آنها خواهان یک رابطه بهتر پدر و پسری هستند، اما هیچ یک نمی دانند که چگونه باید این رابطه را برقرار کند.
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب