به گزارش بازی اندروید، پانورامای انتشار یافته از «کهکشان آندرومدا»، صدها میلیون ستاره را به نمایش می گذارد و سرنخ های جدیدی را در رابطه با تاریخ تکامل آندرومدا عرضه می دهد.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا، در دهه های بعد از پرتاب «تلسکوپ فضایی هابل» ناسا، ستاره شناسان بیشتر از یک تریلیون کهکشان را در جهان تخمین زده اند، اما تنها یک کهکشان بعنوان مهم ترین جزیره ستاره ای در نزدیکی کهکشان راه شیری شناخته می شود و آن «کهکشان آندرومدا»(Andromeda Galaxy) است که با چشم غیر مسلح در شبهای صاف پاییزی مانند یک جرم بیضی شکل کم نور حدودا به اندازه ماه دیده می شود.
به نقل از اوراسیا ریویو، «ادوین هابل»(Edwin Hubble)، ستاره شناس آمریکایی یک قرن پیش برای نخستین بار دریافت که این به اصطلاح «سحابی مارپیچی» حدودا ۲.۵ میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری فاصله دارد. حالا تلسکوپ فضایی هابل، جامع ترین بررسی را روی این کهکشان انجام داده است. این بررسی، سرنخ های جدیدی را در رابطه با تاریخ تکامل آندرومدا عرضه می دهد که به صورت قابل توجهی با تاریخ کهکشان راه شیری متفاوت است.
محققان «دانشگاه واشنگتن»(UW) در پژوهش اخیر خود، اطلاعاتی را در رابطه با این سرنخ های جدید عرضه کرده اند. بدون آندرومدا بعنوان یک نمونه از کهکشان مارپیچی، ستاره شناسان اطلاعات بسیار کمتری را در رابطه با ساختار و تکامل کهکشان راه شیری داشتند. «بنجامین ویلیامز»(Benjamin Williams)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: با کمک هابل می توانیم به جزئیات زیادی در رابطه با آن چه در سرتاسر قرص کهکشانی رخ می دهد، بپردازیم. این کار را نمی توان با هیچ کهکشان بزرگ دیگری انجام داد.
قابلیت های تصویربرداری دقیق هابل می تواند بیشتر از ۲۰۰ میلیون ستاره را در کهکشان آندرومدا شناسایی کند و تنها ستاره هایی را تشخیص دهد که درخشان تر از خورشید ما هستند و مانند دانه های شن در سرتاسر ساحل به نظر می رسند. تلسکوپ نمی تواند همه چیز را ثبت کند. کل جمعیت ستاره های آندرومدا یک تریلیون تخمین زده می شود و تعداد زیادی از ستاره های کم جرم، کمتر از حد حساسیت هابل هستند.
عکاسی از آندرومدا یک کار بزرگ بود، چونکه کهکشان بسیار بزرگتری نسبت به کهکشان هایی است که هابل به صورت معمول مشاهده می کند و اغلب میلیاردها سال نوری از ما فاصله دارند. داده ها در دو برنامه هابل به دست آمدند و در مجموع به بیشتر از ۱۰۰۰ تکمیل مداری هابل نیاز داشتند که بیشتر از یک دهه فعالیت را در بر می گرفت.
تهیه این پانوراما حدود یک دهه پیش با برنامه «Panchromatic Hubble Andromeda Treasury» شروع شد. تصاویر در طول موج های فرابنفش نزدیک، مرئی و فروسرخ نزدیک با استفاده از تجهیزات هابل برای عکاسی از نیمه شمالی آندرومدا به دست آمدند.
پانوراما هم اکنون در برنامه «Panchromatic Hubble Andromeda Southern Treasury» انتشار یافته است. این برنامه، تصاویری را از حدود ۱۰۰ میلیون ستاره در نیمه جنوبی آندرومدا اضافه کرد. این منطقه از نظر ساختاری منحصربه فرد است و نسبت به نیمه شمالی که قبلا نقشه برداری شده بود، حساسیت بیشتری را نسبت به تاریخ ادغام کهکشان دارد.
این دو برنامه در مجموع کل قرص کهکشانی آندرومدا را پوشش می دهند که حدودا در لبه آن دیده می شود و نسبت به منظره ای که از زمین می بینیم، ۷۷ درجه کج شده است. کهکشان آن قدر بزرگ است که پانوراما از حدود ۶۰۰ میدان دید مجزا جمع آوری شد. این تصویر حداقل از ۲.۵ میلیارد پیکسل تشکیل شده است.
«ژو چن»(Zhuo Chen) از محققان این پروژه اظهار داشت: عدم تقارن بین دو نیمه -که حالا از نظر بصری در این تصویر آشکار شده- فوق العاده جذاب است. دیدن ساختارهای دقیق یک کهکشان مارپیچی بیرونی که در چنین منطقه بزرگ و به هم پیوسته ای نقشه برداری شده اند، اعجاب انگیز است.
برنامه های تکمیلی پیمایش هابل، اطلاعاتی را در رابطه با سن، فراوانی عناصر سنگین و توده های ستاره ای داخل آندرومدا عرضه می دهند. این کار به ستاره شناسان امکان می دهد تا بین سناریوهای رقابتی بر مبنای ادغام آندرومدا با یک یا چند کهکشان تمایز قائل شوند. بررسی های دقیق هابل، مدلهای کامپیوتری تاریخ ادغام آندرومدا و تکامل قرص کهکشانی را محدود می کنند.
این پژوهش در «The Astrophysical Journal» به چاپ رسید.
منبع: بازی اندروید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب