بازی اندروید: دانشمندان یک «اثر گریز گلخانه ای» را شبیه سازی کرده اند و می گویند می تواند سیاره ما را تنها در چند صد سال آینده به یک جهنم غیر قابل سکونت تبدیل کند.
به گزارش بازی اندروید به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، از «آرماگدون»(Armageddon) گرفته تا «پس فردا»(Day After Tomorrow)، فیلم های هالیوودی زیادی در مورد چگونگی به انتها رسیدن جهان ما تولید شده اند. حالا یک پژوهش جدید، نگاه اجمالی وحشتناکی را به آینده سیاره ما داشته است که زیبا به نظر نمی رسد.
پژوهشگران یک «اثر گریز گلخانه ای» را شبیه سازی کرده اند که افزایش چشم گیر دما را در سیاره ما نشان میدهد. این پژوهش نگران کننده است برای اینکه پژوهشگران می گویند که زمین به زودی می تواند به یک جهنم غیر قابل سکونت تبدیل گردد که شباهت بسیاری به سیاره زهره دارد.
برای رسیدن به آن نقطه لازم نیست خیلی به آینده نگاه نماییم برای اینکه دانشمندان پیش بینی می کنند که زمین تنها چند صد سال یا حتی زودتر از آن با یک اثر گریز گلخانه ای فاصله دارد. اثر گریز گلخانه ای (Runaway greenhouse effect) زمانی روی می دهد که اتمسفر یک سیاره دربردارنده مقدار زیادی گاز گلخانه ای باشد به شکلی که تابش حرارتی از سیاره را مسدود کرده و سیاره نتواند خنک شود یا آب مایع بر روی سطحش وجود داشته باشد.
این پژوهش جدید توسط ستاره شناسان «دانشگاه ژنو»(UNIGE) و با همکاری لابراتوار های «CNRS» در پاریس و بوردو انجام شد. این گروه پژوهشی درباره ی تبخیر شدن کل اقیانوس های سطح زمین و افزایش چشم گیر دمای سطح جهان هشدار داده اند.
پژوهشگران در مقاله خود نوشتند: این تغییرات آب وهوایی ناپایدار، دو گروه از سیاره ها را تفکیک می کند که سیاره های معتدل و سیاره های داغ بعد از فرار هستند. این یکی از چندین سناریویی است که می تواند تفاوت بین زمین و زهره اولیه را توضیح دهد. درک اثر گریز گلخانه ای برای ارزیابی تکامل متفاوت زهره و زمین بسیار اهمیت دارد.
زهره به عنوان همزاد شیطانی زمین شناخته می شود برای اینکه سنگی و تقریباً هم اندازه است اما میانگین دمای سطح آن به ۴۶۵ درجه سلسیوس می رسد. زهره به لطف جو متراکم خود، حتی از سیاره عطارد هم گرم تر است؛ حتی با آنکه سیاره دوم در فاصله نزدیک تری به دور خورشید می چرخد. این کُره سنگی نه فقط میهمان نواز نیست، بلکه بی ثمر است. سطح زهره آن قدر گرم است که می تواند سرب و ابرهای سمی اسید سولفوریک را ذوب کند.
حتی از روی زمین نیز زهره به غیر از ماه، درخشان ترین جرم در آسمان شب است و رنگ زرد قابل تشخیصی دارد. بدین ترتیب برای زمینی ها، به عنوان یک هشدار قابل مشاهده از اتفاقاتی عمل می کند که ممکنست برای یک سیاره رخ دهند.
بااینکه گازهایی مانند دی اکسید کربن و متان به سبب ایجاد گرمایش جهانی مشهور هستند اما این گروه پژوهشی می گویند که یک اثر گریز گلخانه ای روی زمین می تواند توسط بخار آب ایجاد شود. جهان هم اکنون به سبب انتشار دی اکسید کربن و متان درحال گرم شدن است و این به پدید آمدن بخار آب بیشتر در جو به سبب تبخیر اقیانوس ها منجر می شود.
خیلی از مردم این مساله را نمی دانند که بخار آب یک گاز گلخانه ای طبیعی است. بخار آب از انتشار مجدد تشعشعات خورشیدی جذب شده توسط زمین در خلاء جلوگیری می کند برای اینکه مانند یک پتوی نجات، گرما را به دام می اندازد. اثر گلخانه ای، میزان تبخیر اقیانوس ها را بیشتر می کند و میزان بخار آب موجود در جو را بیشتر می کند. این یک مارپیچ فاجعه بار و به سرعت درحال افزایش یافتن است.
«گیوم چاورو»(Guillaume Chaverot) پژوهشگر دانشگاه ژنو و از اعضای این گروه پژوهشی اظهار داشت: یک آستانه بحرانی برای این مقدار بخار آب وجود دارد که اگر سیاره از آن فراتر برود، دیگر نمی تواند خنک شود. از آنجا به بعد، همه چیز از بین می رود تا آن زمان که اقیانوس ها بطور کامل تبخیر شوند و دما به چند صد درجه برسد.
دانشمندان با کمک مدلهای آب وهوایی جدید محاسبه کردند که افزایش بسیار ناچیز تابش خورشید، تنها به چند ۱۰ درجه افزایش دمای جهانی زمین منجر می شود. آنها گفتند: این برای شروع شدن روند فرار غیر قابل بازگشت در زمین کافی است و سیاره ما را مانند زهره غیر میهمان نواز می کند.
دانشمندان این پروسه را در سه قسمت تشریح کرده اند و می گویند می توان آنرا برای هر سیاره دارای اقیانوس، حتی سیاره های بیرون از منظومه شمسی ما موسوم به سیارات فراخورشیدی اعمال کرد.
۱. با فرض اینکه در ابتدا سطح اقیانوس مایع باشد، یک فاز تبخیر وجود دارد که جو را با بخار آب غنی می کند.
۲. هنگامی که اقیانوس بطور کامل تبخیر شود، یک مرحله گذار خشک وجود دارد که طی آن، دمای سطح بطور شایان توجهی بیشتر می شود.
۳. تکامل این پروسه با یک وضعیت داغ و پایدار بعد از فرار تمام می شود و این همان چیزی است که زهره ۷۰۰ میلیون سال قبل تجربه نمود.
همچنین، بررسی های این گروه پژوهشی نشان می دهند چرا اطلاعات مربوط به دمای یک سیاره فراخورشیدی که توسط ماهواره ها و تلسکوپ های قوی تعیین می شوند، برای شناسایی کردن محلهای بیرون از منظومه شمسی ما کلیدی هستند.
اگر یک سیاره فراخورشیدی بیش از حد داغ باشد، احتمالاً شرایطی مشابه زهره خواهد داشت و کمتر مدعی میزبانی حیات خواهد بود. «املین بولمونت»(Émeline Bolmont) پژوهشگر دانشگاه ژنو و از اعضای این گروه پژوهشی اظهار داشت: با مطالعه کردن آب و هوا در سیاره های دیگر، یکی از قوی ترین انگیزه های ما تعیین پتانسیل آنها برای میزبانی حیات است.
این پژوهش در مجله «Astronomy & Astrophysics» به چاپ رسید.
منبع: games-android.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب